ગાતા આવે ગ્રાંધર્વ, સાધુ જેને સમરાથ,
વીસ ધજાળું વિમાન, સામુ મેલે શામળા. ૦૧
ધણી સૂતો નઇ ઢોલિયે, પંડયની પથારીએ,
કુબજાને કુબે કાંઉ, સખ વાહયા શામળા. ૦૨
પગ બટુકી, ટૂંકી નળી, લમણે ઝાઝી લીખ ;
એથી તો ભલા ઉધરા, ભવો માગીએ ભીખ. ૦૩
ભલી હોય ભંગડી, સરાયે ઇથી સરદાર ;
કાળીશે કીરતાર, સાપેય સુંઘે નઇ શામળા. ૦૪
કાળીને પરણે કમળ ! વરવી ને ટૂંકા વાળ ;
( તું ) ખરો ખેતરપાળ, સાચું ભણું છું શામળા. ૦૫
પદમણ રાધા પરવરી, કુબજા વશ થયો કાન ;
ભૂલી ગયો ભગવાન, સંબંધ રાધાનો શામળા. ૦૬
મથુરાં જઇ તું માલતો, કેતાય વૈભવ કાન ;
( અને ) ભૂલી ગ્યો ભગવાન, સંબંધ માસીનો શામળા. ૦૭
મથુરાં જઇને માલતાં, કુબજા વશ થયો કાન,
( વળી ) ભૂલી ગ્યો ભગવાન, સંબંધ મામાનો શામળા. ૦૮
પારથ ને ભીષમપિતા, જૂટયા બે જબરાણ ;
( ત્યારે ) ભૂલી ગ્યો ભગવાન, સત નિજ વચન શામળા. ૦૯
મારા ગુના, માધવા ! જા ભૂલી જદુરાણ ;
( તો ) ભૂલકણો ભગવાન, સાચુકલો તું શામળા. ૧૦
સોળ સેં ગોપી સામટી, ( તોય ) બ્રહ્મચારી ભણાય ;
( વળી ) ગોપીનાથ ગણાય, ( એનું ) શું કારણ છે ? શામળા.૧૧
ભાગેડૂ તું ભૂધરા, લૂંટારો તું લખવાર ;
( તોય ) કેવો પડે કિરતાર, શું કારણથી ? શામળા.૧૨
ધાગા સાટે ધૂપતીને
( તેં ) સાવટ પૂર્યા ચીર ;
( એવો ) વેવારૂ છો વીર, સાચો શેઠ તું શામળા.૧૩
( મારી ) અંતવેળાએ એંકલો, નટવર આવીશ ના ;
મોળી રાધા મા, સાથે લાવજે શામળા. ૧૪
ગોકળીયું ગમતું નથી, જમના ખારી ઝેર ;
વાલા સાથે વેર, ( તેં ) સીદ કરાવ્યું શામળા. ૧૫
ગોકુળમાં ગારા તણા, ઘર હતા ઘનશ્યામ ;
( હવે ) ધજબંધ સુવર્ણ ધામ, સાંપડયા તુંને શામળા. ૧૬
મેડી, મંદીર અને માળીયા, બાગ ફૂલ બહાર ;
મળતાં વેત મોરાર, ( તું ) છૂપયો અમથી શામળા. ૧૭
ના આવી બાવા નંદની, મોબત તને મોઢાની ;
( આ ) લોભેય લોઢાની, છાતી કીધી તે શામળા. ૧૮
ગોપ તળાવે ગોપીયું, ભેળીયું થયું ભગવાન ;
સી ( ચી ) ર હરેન શામ, સંતાઇ જાતો શામળા. ૧૯
દામેણી ન દાગવી, મેં ઓધા માધા ;
શા સારૂં સગા, સામું ન જો શામળા. ૨૦
સરગાપરનું શૈર, નસે ભાળ્યું નજરે ;
માધવ કરીને મૈર, ( તું ) સામો હાલ્ય શામળા. ૨૧
કૃષ્ણની જે બંદગી કરે, નર જીભાતે નાર ;
( એની ) દજડ જાય દરિયા પાર, સીંધના કેડે શામળા. ૨૨
નંદને ઘેર નાથજી, અવતરીયાતા આપ ;
બાળપણમાં બાપ, ( કેદી ) સખણા રહ્યાં શામળા. ૨૩
વાંસળીયે વળુંભતી, નવલખ ધેનું નાથ ;
( એની ) હરિવર તારે હાથ, શુધય લેતો નથી શામળા. ૨૪
પગમાં ખલકનાં પતિ, જોને બળતીસાં ઝાળ ;
ભાળવા જાશ ભૂપાળ, શેત્રુંજાને શામળા. ૨૫
મૈયારી થઇ મહી વેચવા, જાતી હતી જે ;
( એને ) આડફેરે આવી, સંતાપેલ તેં શામળા. ૨૬
મામો સગો મારવો, કદી ઘટે ન કાન ;
ભૂલી ગ્યો ભગવાન, સંબંધ મામાનો શામળા. ૨૭
અધરાતે અવતર્યા, ભલકારે ભોપાળ ;
કંસ મામાનો કાળ, સ ભાણેજ તું શામળા. ૨૮
વળતાને જાતા વાઢવા, જગભલ કરવા જેમ ;
માસીને મામો બેન, સંહાર્યા તે શામળા. ૩૯
પાડા જોગણીયું પીયે, જેમ દશરે દહીવાણ ;
( એમ ) પૂતનાના પ્રાણ, સોસે ગયો શામળો. ૩૦
એને ને મારે આગલું, વચન હતું વેર ;
મનમાં આણી ન મેર, પૂતનામાસીની પાલરવ. ૩૧
રૂખમણી ને રાધકા, નવરા દિની ઘડેલ નાર ;
દાસીને દરબાર, સુવા જાતો શામળા. ૩૨
કડવા લાગે કૂડીયા, ભૂંડા લાગે ભા;
વાલા વિહામાં, સાચા બોલા શામળા. ૩૩
*કવિ :~* ગઢવી શ્રી પાલરવભા દેવાણંદભા પાલિયા (લાલકા) ✍🏻
*༺꧁꧂༻༺꧁꧂༻*
*ટાઇપ : ~* ગઢવી અમિતભા કે. પાલિયા ( રૂપાવટી ) 🖥️